اندازه‌گیری مداوم در تلمبه‌خانه، ممکن است توسط سنسورهای مختلفی انجام شود، همچون سنسورهای التراسونیک، سنسورهای رادار، لول پروب (پروب سطح) و ترانسمیترهای فشار هیدرواستاتیک یا غوطه‌ور. هر سنسور مزایا و معایبی دارد. در مطلب امروز، به مزایا و چالش‌های استفاده از سنسور فشار غوطه‌ور در تلمبه خانه می‌پردازیم.
نحوه عملکرد و استفاده
اندازه‌گیری فشار در پایین یک مخزن می‌تواند برای تعیین فشار مایع استفاده شود. سنسورهای فشار غوطه‌ور به شکل ویژه برای این نوع از اندازه‌گیری‌ها طراحی شده‌اند.
وقتی که سنسور فشار غوطه‌ور در تلمبه‌خانه استفاده می‌شود، باید به حدی محکم و مقاوم باشد که بتواند آشفتگی و ذرات باقی مانده که معمولاً وجود دارند را تحمل کند.
با این هدف، معمولاً یک قفس (کیج) به سنسور متصل می‌شود تا از سطح روی ترانسمیتر محافظت شود.
به علاوه، این سنسورها معمولا دارای یک «لوله ونت» با کابل هستند. از این لوله ونت، برای از بین بردن تاثیرات فشار محیطی یا اتمسفریک استفاده می گردد. فشار خارج از چاه روی خوانش سنسور استفاده می‌شود، در نتیجه دقت و درستی خوانش افزایش پیدا می‌کند.
طبیعتاً تمام ابزار فشار، ابزار فشار تفاضلی هستند، که یا فشار واقعی را با یک مقدار ثابت مقایسه می‌کنند (سیلد) یا آن را با یک مقدار متغیر مقایسه می‌کنند، که در این مورد این متغیر همان فشار اتمسفریک است.
مزایا سنسور فشار غوطه‌ور در تلمبه خانه
سنسورهای فشار غوطه‌ور، انتخابی بسیار محبوب برای اندازه‌گیری پیوسته در تلمبه‌خانه‌ها هستند و این مساله دلیل خوبی هم دارد.
اندازه‌گیری‌های سنسور فشار معمولاً تحت تاثیر لایه‌های کف و بخار یا گرفتگی‌های فیزیکی قرار نمی‌گیرد، که این موارد معمولا باعث ایجاد مشکلاتی برای سنسورهای التراسونیک می‌شود و نصب این نوع غوطه‌ور نیز بسیار ساده است. به علاوه، از نظر هزینه، در مقایسه با دیگر تکنولوژی‌ها، بسیار رقابتی هستند.
معایب سنسور فشار غوطه‌ور
تنها عیب واقعی سنسور فشار غوطه‌ور این است که در یک محیط بسیار کثیف یا آلوده غوطه‌ور می‌شود. به همین دلیل، تصور بیرون کشیدن سنسور برای هر نوع تنظیم یا نگهداری، اصلا خوشایند نیست.
نه تنها خود مواد و متریال کثیف هستند، بلکه وقتی که پمپ‌ها فعال هستند، در برخی تلمبه‌خانه‌ها مقدار قابل توجهی آشفتگی وجود دارد. حتی با وجود نصب قفس، این خطر وجود دارد که سطح روی ترانسدیوسر آسیب ببینند و سنسور خراب شود.
