در عملیات ساخت و تولید سنسورهای فشار، اتوفرتاژ، فرآیند «اورلود» فعال را با در معرض قرار دادن سنسور فشار، یک بار یا چندین بار، به فشاری بالاتر از بازه فشار معمول انجام می دهد. این فرآیند محقق می‌شود تا سنسور در فرایندهای کاری که در آینده انجام می دهد به خصوص در نقطه صفر به حداکثر پایداری دست پیدا کند. اگر تصور کنیم که طراحی سنسور به شکل مناسب انجام شده، اتوفرتاژ باعث می‌شود که سال های بسیاری بتوانید عملیات بدون مشکل سنسورها را در دفعات با فشار بالا که به بازه‌ی مشخص‌شده‌ی اورلود می‌رسد بدون یک بار تغییر و شیفت شدن نقطه صفر یا اثراتی مشابه، تجربه کنید.
در اتوفرتاژ، نقاط داخلی خاصی از سنسور، که در زمان اورلود از نقطه تسلیم متریالِ سنسور به شکل داخلی عبور می‌کند، روان و پلاستیکی شده، در نتیجه باعث تغییری دائمی در ویژگی‌های این ابزار می‌شود. این اثر گزینشی روی شرایط ساختاری به وسیله‌ی اتوفرتاژ، بخشی مهم در توسعه سنسور و فرآیند تولید آن است. اینکه یک سنسور در معرض چه فشاری و هر چند وقت یکبار در معرض آن قرار بگیرد، باید از طریق شبیه‌سازی پیچیده‌ی FEM و مجموعه‌ای از آزمون‌های گسترده برای هر مدل و طرح از سنسور، تعیین شود.
نباید اینطور نتیجه‌گیری کرد که تمام سنسورها به شکل خودکار، با پشت سر گذاشتن اتوفرتاژ، بهبود پیدا می‌کنند. اتوفرتاژ تنها برای متریال‌های هادی قابل استفاده است اما تحت هیچ شرایطی نباید با متریال‌های شکننده از این فرآیند استفاده کرد. این کار باید به شکل کاملا گزینشی و با دقت بسیار بالا در مراحل تولید، برنامه‌ریزی و انجام شود.
اگر «وارد کردن فشار مازاد» به سنسورهای فشار توسط افراد ناوارد و غیر متخصص انجام شود که از آزمایش و تجربه کردن لذت می‌برند، نه تنها ممکن است آسیبی دائم به سنسور وارد شود، بلکه ممکن است آسیبی پیش از موعد و خطرناک وارد شود و در نتیجه در ادامه حوادثی ناخواسته، به خاطر خستگی و از هم پاشیدن سنسور رخ بدهد. به این شکل، تنها بهبود ممکن در ابزار، اگر اصلا عملی شود، تنها به شکل آزمون و خطا و شانسی خواهد بود.
