انتخاب ترمومتر مکانیکی مناسب برای یک فرآیند، کار سریع و ساده‌ای نیست.
ترمومتر‌های بای‌متال (دوفلزی) یا ترمومتر‌های فعال شده با گاز – تصمیم اینکه کدام نوع ترمومتر انتخاب شود به چندین عامل بستگی دارد. یکی از مهم‌ترین معیارهای انتخاب، زمان پاسخگویی ابزار اندازه‌گیری است.
اگر سرعت مهم باشد، ترمومتر‌های فعال شده با گاز بهترین انتخاب هستند.
به شکل کلی، این ترمومتر‌ها حدود ۳۰ ثانیه برای تنظیم دما از ۱۰ درجه به ۹۰ درجه سلسیوس زمان نیاز دارند.
یک ترمومتر بای‌متال، همین مقدار نهایی را بعد از ۹۰ ثانیه نمایش می‌دهد.
به لطف زمان پاسخگویی سریعشان، ترمومتر‌های فعال شده با گاز به ویژه مناسب بکارگیری در نیازمندی‌های سوییچینگ هستند.
دلیل این تفاوت سرعت در اصول کارکرد متفاوت این دو نوع ترمومتر است.
برخلاف ترمومتر‌های بی‌متال (که از اصل ضرایب انبساط متفاوت استفاده می‌کند)، سیستم اندازه‌گیری ترمومتر فعال شده با گاز با هلیوم تحت فشار پر شده است. هر تغییری در دما، باعث تغییری فوری در فشار داخلی پایه می‌گردد. فشار، لوله اندازه‌گیری را دفرمه می‌کند و انحراف با یک حرکت به پوینتر منتقل می‌شود.
ترموول‌ها (thermo wells) روی زمان پاسخگویی تاثیرگذار هستند
درست مثل سایر تجهیزات اندازه‌گیری در فرآیندهای حیاتی، ترمومتر‌های مکانیکی باید با یک ترموول (چاه حرارتی) همراه شوند. باید در نظر بگیرید که این مساله، تا حدی نسبتا قابل توجه، بر زمان پاسخگویی نیز تاثیرگذار است. اینکه این تاثیر چقدر است، به متریال و ضخامت دیواره‌ی ترموول بستگی دارد.
بیشتر بخوانید: سنسور دما چیست؟ (آشنایی با انواع ترمیستور، RTD، ترموکوپل)
اطلاعات این مقاله از برند ویکا می باشد.
