انواع تست مقاومت در برابر خوردگی
دو معیار اصلی برای ارزیابی مقاومت فولاد ضد زنگ در برابر خوردگی آب شور بر اساس ویژگیهای مواد عبارتند از: PREN یا «عدد معادل با مقاومت به حفره دار شدن» و CPT یا «دمای بحرانی حفره دار شدن»، که هر دو به جنس ماده بستگی دارد. در آزمونهای کاربردی، یک نشانهی خوب و قابل اطمینان، تست غبار نمک (آزمون افشانه نمک) بر اساس IEC 60068-2-52:1996 است.
تست مقاومت PREN
روندهای دقیق آزمون برای اندازهگیری مقاومت در برابر خوردگی PREN انواع مختلف فولاد ضد زنگ، در استاندارد ASTM G48 تعیین شده است. در کل، هر چقدر مقدار PREN بالاتر باشد، آن فولاد مقاومت بالاتری در برابر خوردگی دارد و فولادهایی که مقادیر PREN آنها بالاتر از ۳۲ باشد، مقاوم در برابر (خوردگی) آب دریا به حساب میآیند. PREN برای فولاد ضدزنگ ۱٫۴۴۰۴ (۳۱۶L) در محدودهی ۲۳٫٫٫۲۸٫۵ است، در حالی که این مقدار برای فولاد دوپلکس ۱٫۴۴۶۲ در محدودهی ۳۱٫٫٫۳۸ است، که مقدار دقیق آن به ترکیببندی دقیق مواد بستگی دارد.
بیشتر بخوانید: ترانسمیتر خوردگی و نظارت بر خوردگی
تست CPT
CPT پایینترین دما روی سطح نمونه است که در آن تحت شرایط آزمایشی مشخص (ISO 17864:2005)، تشکیل حفره به صورت رو به رشد و پایدار، رخ بدهد. روشهای مختلفی برای دستیابی به CPT تعریف میشود، برخی روشهای تجربی، به سادگی به میزان مولیبدن موجود در نمونه بستگی دارد. دمای CPT فولاد ضد زنگ ۱٫۴۴۰۴ (AISI316L) بین ۲۴ تا ۲۷٫۵ درجه سلسیوس است، در حالی که CPT فولاد دوپلکس ۱٫۴۴۶۲ در محدودهی ۲۷٫۵٫٫٫۳۴٫۵ درجه سلسیوس است. در نتیجه به خصوص برای دماهای بالاتر، مثل آب دریای گرمسیری، ۱٫۴۴۶۲ انتخاب ایمنتری است، چرا که مقاومت آن بیشتر از AISI316L بوده و هزینهی آن کمتر از تیتانیوم است. هر چند، برای دماهای بالاتر، غلظت بالای نمک یا وجود دیگر مواد خورنده در مایع، تنها یک انتخاب ایمن وجود دارد: تیتانیوم.
در دیتاشیت های سنسورهای فشار ترافاگ درجه بندی های فولاد به کار رفته در بدنه یا پورت های فشار محصولات ترافاگ به دقیق رعایت و درج شده است.