بر اساس مجمع جهانی اقتصاد سال ۲۰۱۷، بحران آب یکی از تاثیرگذارترین ریسک‌ها در جهان است و در صورت رسیدن به این بحران، بیشترین تاثیر منفی را خواهد داشت. با افزایش جمعیت، فشار بیشتری در این حوزه وارد خواهد شد و در دو دهه‌ی آتی، یافتن ارتباطی پایدار و متناسب بین منابع تامین آب و انرژی، بسیار حیاتی خواهد بود.
امروزه، تخمین زده می‌شود که نزدیک به یک سوم جمعیت جهان در مناطقی زندگی می‌کنند که منابع آب در دسترس نیستند یا کمیاب هستند و تا سال ۲۰۴۰، تخمین زده می‌شود که تا حدود ۲۰ درصد از تمام کشورها در شرایط کمبود آب شدید قرار بگیرند.
با وجود این‌ها، هنوز هم هدر رفت آب و انرژی در بخش‌های مختلف، به شدت بالاست. در واقع، میزان متوسط هدر رفت آب در آبرسانی در سراسر جهان حدود ۴۰ درصد و در اروپا حدود ۲۶ درصد است که این هدر رفت به دلایل مختلف همچون خطا، نشتی و فشار آب رخ می‌دهد.
همزمان با این، چهار درصد از برق جهانی را صنعت آب مصرف می‌کند ، که تا سال ۲۰۴۰ انتظار می‌رود این مقدار دو برابر شود و آب، حدود نیمی از هزینه‌های انرژی شهری را در برمی‌گیرد.
